18 listopada 2007

- Koń budionnowski

Koń Buddionowskie - jedna z ras ras konia, wykorzystywana na wyścigach do długo- i krótkodystansowych wyścigów. Znana z wytrzymałości i charakterystycznej płynności ruchu, konie tej rasy odnoszą sukcesy w skokach i ujeżdżeniu. Konie tej rasy są uważane za mające łagodną naturę.Głowa i szyja mają dobre proporcje. Profil jest prosty lub nieznacznie wklęsły. Taka ładna, szlachetna głowa zdradza wpływ koni Pełnej Krwi Angielskiej. Długa i prosta szyja przechodzi w wysoki kłąb i łączy się z umiarkowanie skośnymi łopatkami - nie są one jednak tak długie, jak u konia Pełnej Krwi Angielskiej.
Koń Budionnowski jest lekkiej budowy, ale o stosunkowo masywnym tułowiu. Grzbiet ma krótki, prosty i szeroki, lędźwie wydłużone, a zad długi i zazwyczaj prosty. Kończyny są lekkie, mało masywne, zdarzają się wady w budowie i wielkości stawów. Wadą tej rasy jest iksowata postawa kończyn przednich, powodująca ich wadliwy ruch. Wadę tę rozprzestrzeniło krzyżowanie z końmi dońskimi i kazachskimi.
80% koni Budionnowskich jest maści kasztanowatej, często ze złocistym połyskiem, odziedziczonym po koniach dońskich i czarnomorskich. Występują także konie gniade z tzw. złotym połyskiem.
Przeciętnie koń Budionnowski mierzy ok. 160 cm, chociaż zdarzają się osobniki o wzroście ponad 170 cm.