Koń Przewalskiego - jedyny dziko żyjący gatunek koni. Ostatnie dziko żyjące osobniki spotyka się w Mongolii i Chinach.Gatunek ten został nazwany na cześć rosyjskiego odkrywcy, podróżnika i geografa Nikołaja Przewalskiego, który w 1879 r. zebrał materiały badawcze, na podstawie których Poliakov opisał to zwierzę w 1881 roku. Wiele koni Przewalskiego zostało schwytanych na początku XX wieku i umieszczonych w ogrodach zoologicznych. Z tych 12-15 rozmnażało się w niewoli i od nich pochodzi obecna populacja tego gatunku.
Sylwetka
Stado
Opis
Przypomina konia domowego, od którego odróżnia go krótka, stojąca grzywa oraz brak grzywki na czole. Ponadto różni się ilością chromosomów, choć krzyżówki są płodne. W szacie letniej sierść krótka, rdzawa na grzbiecie i bokach, brzuch żółtobiały. W szacie zimowej sierść dłuższa i jaśniejsza. Na grzbiecie ciemna pręga. Nogi pręgowane do wysokości mniej więcej kolan. Klacze mniejsze od ogierów.
Wymiary
długość 180 cm - 230 cm oraz ogon do 90 cm
Wysokość w kłębie - 125 - 145 cmCiężar około 200-350 kg.
Biotop
Niegdyś zamieszkiwał w licznych stadach stepy i półpustynie Azj Środkowej porośnięte przez roślinność halofilną. Dobrze rozmnaża się w niewoli.
Populacja
W ogrodach zoologicznych na całym świecie w 2005 żyło około 1500 koni tego gatunku wywodzących się od 31 koni które umieszczono w zoo w 1945 oraz około 250 koni żyjących na wolności w Mongolii.
